Լիբերթար Պահպանողականություն

(Լիբերթար բառն օգտագործում ենք ազատականի փոխարեն, քանի որ «լիբերալ» ու «լիբերթար» եզրույթները հայերենում նույն կերպ են թարգմանվում՝ «ազատական», ուստի ընտրել ենք լիբերթարի օրիգինալ, այսինքն լատինահունչ օգտագործումը, մինչ ավելի ճշգրիտ թարգմանություն ունենալը) 

Լիբերթար պահպանողականությունը քաղաքական գաղափարախոսություն է, որը ներկայացնում է պահպանողականության լիբերթար թևը։ 

Լիբերթար պահպանողականությունը, որը նաև անվանվում է ֆուզիոնիզմ, միավորում է ավանդույթների հանդեպ պահպանողական մոտեցումն ու մարդու ազատությունների արժևորումը։ 

Աջ քաղաքական փիլիսոփայություն է, որը միավորում է ազատական եւ պահպանողական գաղափարները. համադրում է պահպանողական արժեքների (Պետություն, լեզու, ընտանիք, դավանանք) կարևորումն ու զարգացման պահպանողական, բնական ընթացքը՝ մարդու անհատական ազատությունների պաշտպանության ու հարատևման հետ:

Լիբերթար պահպանողականությունը պաշտպանում է հնարավորինս մեծ տնտեսական ազատությունը եւ սոցիալական կյանքի նվազագույն կարգավորումը ՝ արտացոլելով չմիջամտելու սկզբունքը (Laissez-faire),միաժամանակ կիրառելով պահպանողական փիլիսոփայությանը հավատարիմ սկզբունքները՝ ընդգծելով պետականության, պատասխանատվության ու պարտականությունների կարևորությունը։ 

Լիբերթար պահպանողականությունը, պետական իշխանությունը հնարավորինս նվազեցնելու ազատատենչ որոնման մեջ, քաջալերում է հնարավորինս մեծ տնտեսական ազատությունը և ապահովում սոցիալական կյանքի մեջ նվազագույն կարգավորումներ։

Սա գաղափարախոսություն է, որը հնարավոր է համարում մարդու ազատությունների ու իրավունքների, ու կենսունակ, հնարավորինս ապակենտրոնացված, բայց և դիմակայուն պետության համադրումը։ Լիբերթար պահպանողականությունը չի բացառում կամ զոհաբերում ազատությունը՝ պետության հաստատման ճանապարհին, եւ չի զոհաբերում իր պատմական հայրենիքն ու պետությունը՝ կասկածելի պրոգրեսիստական եզրույթներին։ 

Լիբերթար պահպանողականությունը սուվերենիզմի գաղափարակիր է. Ազատ և պատասխանատու քաղաքացին ունի իր Պետությունը, որն իրեն պաշտպանում է և իր ազատ ինքնարտահայտման համար ապահովում անհրաժեշտ պայմաններ։